- CATO Val.
- Val. CATOGrammatieus, qui Romae multos et nobiles docuit tempore Syllae, cuius famam hi versus indicant;Cato Grammaticus Latina Siren,Qui solus legit, ac facit Poetas.Scripsit, praeter Grammaticos libellos, etiam poemata, ex quibus praecipue probantur Lydia, et Diana. Lydiae Ticida meminit.Lydia doctorum maxima cura liber,Dianae vero Cinna:Saecula permaneant nostri Diana Catonis.Vixit ad extremam senectam, sed in summa pauperie et pene inopia, abditus modico gurgustio, postquam Tusculana villa creditoribus cesserat, auctor est Bibaculus in his:Si quis forte mei domum CatonisDepictas minio assulas, et illosCustodes videt hortulos Priapi,Miratur, quibus ille disciplinisTantam sit sapientiam assecutus,Quem tres calculi et selibra farris,Racemi duo, tegula sub una,Ad summam prope nutriant senctam.Et idem rursus,Catonis modo Galle, Tusculanum,Totâ creditor urbe venditabat.Mirati sumus unicum magistrum,Summum Grammaticum, optimum PoctamOmnes solvere posse quaestiones,Unum Difficile expedire nomen.En cor Zenodoti, en iecur cratetis!Eius quoque meminit Catullus, Epigr. 57. v. 3.Ride, quicquid amas, Cato Catullum.Itemque Ovidius, l. 2. Trist. v. 436.Et par Cornifici, parque Catonis opus.Idem.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.